نکته‏ى اول این است که امام در وصیتنامه‏شان تأکید میکنند که این انقلاب یک انقلاب الهى است و پایه‏ى اصلى آن مردمند؛ یعنى این انقلاب متعلق به مردم است. معناى این حرف این است که هیچ کس،هیچ قشرى،هیچ فردى،هیچ طبقه‏اى نمیتواند و نباید ادعاى مالکیت این انقلاب را بکند؛ خود را مالک بداند، دیگران را مستأجر این انقلاب بداند. اگر قرار بود کسى خود را نسبت به این انقلاب مالک و صاحب بداند، از همه مناسبتر و شایسته‏تر، خودِ امام بود که انقلاب بر محور عزم و اراده و شخصیت او به وجود آمد؛ ولى امام خود را هیچکاره و خدا را همه‏کاره میداند. این در بیانات امام موج میزند و در وصیتنامه به آن تأکید و تصریح شده است. پس صاحب این انقلاب مردمند. وظیفه‏اى بر دوش همگان سنگینى میکند و آن حفظ این امانت بزرگ الهى است. مردم باید خودشان را حافظ این انقلاب بدانند. انقلاب هویتش، معنایش به شعارهاى انقلاب است؛ به جهت گیریهاى انقلاب است؛ به ارزشها و مبانى انقلاب است. همیشه  بوده‏اند، امروز هم هستند، در آینده هم خواهند بود کسانى که بخواهند به بهانه‏ى اینکه اوضاع جهانعوض شده است، شعارهاى انقلاب را تغییر بدهند یا شعار دینى - بُعد دینى - را از انقلاب جدا کنند یا بُعد عدالت اجتماعى را از انقلاب جدا کنند یا بُعد سلطه‏ستیزى و بیگانه‏ستیزى را از انقلاب جدا کنند یا بُعد ضد استبداد بودن را از انقلاب جدا کنند. انگیزه‏هاى مختلف، به بهانه‏هاى مختلف همیشه ممکن است وارد میدان شوند، براى اینکه شعارهاى انقلاب و هدفهاى انقلاب را تغییر دهند. مردم باید هوشیار باشند؛ بدانند. این انقلاب با شعارهاى خود زنده است. اصلى‏ترین شعارهائى که در این انقلاب بر روى پرچم انقلاب نوشته شده است، شعار اسلامى بودن است؛ پایبند بودن به مبانى دین و اصول و قواعد دینى است؛ سلطه‏ستیزى است؛ ستیزه‏ى با استکبار است؛ دفاع از مظلومان عالم است، آن هم دفاع صریح و صادقانه‏ى از همه‏ى مظلومان.

از جمله‏ى برترین شعارهاى این انقلاب، تعلق این انقلاب به عموم مردم است؛ هیچ قشرى، هیچ طبقه‏اى، در نسبت به انقلاب بر دیگران ترجیحى ندارد. جوانهاى امروز هم مثل جوانهاى دوران دفاع مقدس صاحبان انقلابند. نمی شود گفت آن کسانى که انقلاب را به وجود آوردند یا در زمان انقلاب در به وجود آوردن آن سهیم بودند، آنها بیشتر با انقلاب نسبت دارند؛ نه، کسانى بودند که در اصل پیدایش انقلاب حضورى نداشتند، اما در دفاع مقدس جان خود را کف دست گرفتند و به میدان آمدند؛ آنها هم به همان اندازه با انقلاب نسبت دارند. در طول این سالهاى متمادىِ بیست ساله‏ى بعد از پایان دفاع مقدس، جوانانى به صحنه آمده‏اند که با شعور خود، با شور فوق‏العاده‏ى خود، با علاقه‏مندیهاى خود، با انگیزه‏هاى الهى خود، با تلاش علمى خود، با تلاش اجتماعى و سیاسى خود، بقاء این انقلاب و نشاط این انقلاب را تضمین کرده‏اند؛ آنها هم فرزندان انقلابند؛ آنها هم مالکان انقلابند؛ نسبت آنها با انقلاب، مثل نسبت کسانى است که در صدر انقلاب حضور داشته‏اند؛ در آینده هم همین‏جور خواهد بود. طبقه‏ى جوان، نسلهاى پى‏درپى - همه - نسبت واحدى با انقلاب دارند؛ همه سهیم در انقلابند و همه سهیم در تکلیف حفظ امانت این انقلابند.

جوانهاى امروز ما، جوانهاى نسل معاصر ما و جوانهائى که در آینده خواهند آمد، بدانند راه انقلاب، راهى است که احتیاج دارد به عزم، به ایمان، به ثبات قدم. بعضى این ثبات قدم را دارند، بعضى در بین راه برمیگردند؛ البته اینها به ضرر خودشان عمل میکنند؛ «فمن نکث فانّما ینکث على نفسه». آن کسانى که از راه انقلاب برگردند، مثل کسانى هستند که در تابستان روزه گرفته‏اند و تا اواخر روز، روزه را حفظ میکنند، اما یک ساعت به غروب، دو ساعت به غروب طاقتشان تمام میشود؛ افطار میکنند. این مثل همان کسى است که از اولِ روز، روزه نگرفته است. باطل کردن روزه در هر زمانى از ساعات روز باشد، ابطال روزه است. در راه انقلاب اگر ثبات قدم وجود نداشت، اگر پیوستگى حرکت وجود نداشت، انسان رابطه‏اش با انقلاب قطع میشود. این بى‏وفائى به انقلاب است. همیشه بودند کسانى که به انقلاب بى‏وفائى کردند، به انقلاب دلبستگى خود را کم کردند، به انقلاب پشت کردند. وصیت امام این است که جوان ما، مردم ما، نسلهاى گوناگون ما، با چشم واقع‏بینانه نگاه کنند. اصل، انقلاب است؛ اشخاص، اصل نیستند. انقلابى بودن به حفظ رابطه‏ى خود و عمل خود و پیوستگى خود با انقلاب است. این نکته‏ى اول.

نکته‏ى بعدى این است که امام در وصیت‏نامه اعلام میکند که این انقلاب گسترش خواهد یافت؛ دست استعمارگران را از جهان اسلام کوتاه خواهد کرد. این پیشگوئى امام بزرگوار است. امروز به صحنه که نگاه میکنیم، مى‏بینیم این اتفاق افتاده است. گسترش انقلاب از نظر امام از راه ایجاد فتنه در کشورها نیست، از راه لشگرکشى نیست، از راه گسترش تروریزم نیست - برخلاف برخى از انقلابهاى دیگر - گسترش انقلاب در میان ملتها از راه الگوسازى نظام جمهورى اسلامى‏است. یعنى ملت ایران نظام جمهورى اسلامى را به حدى و مرتبه‏اى برسانند که وقتى ملتهاى دیگر به این الگو نگاه میکنند، شوق پیدا کنند و آن راه را دنبال کنند؛ از راه ترویج معارف اسلامى و از راه صراحت در دفاع از طبقات مظلومِ دنیاى اسلام و ملتهاى مظلومى که در دنیاى اسلام پامال ظلم استکبار شده‏اند. این گسترش نظام اسلامى است که اتفاق افتاد.

امروز ملتهاى جهان به ملت ایران نگاه میکنند، از ملت ایران نیرو میگیرند، انگیزه میگیرند، انرژى میگیرند. امروز شعارهاى ضد استکبارى ملت ایران در همه‏ى دنیاى اسلام گسترش پیدا کرده است. امروز شما به هر کشورى از کشورهاى اسلامى که حرکت کنید، با هرگونه رژیمى، با هرگونه دستگاه حاکمه‏اى، مى‏بینید ملتهاى آنها به شعارهاى شما، به انگیزه‏ها و آرمانهائى که شما ترسیم کردید، با چشم عزت و احترام نگاه میکنند؛ شعار ضدیت با ظلم، ضدیت با سلطه، دفاع از مظلومان، دفاع از ملت فلسطین، دشمنى با شبکه‏ى اختاپوسى صهیونیسم. این دل ملتهاى مسلمان است؛ این گسترش انقلاب اسلامى است. حتّى شما مى‏بینید این شعار انرژى هسته‏اىِ ملت ایران - اینى که ملت ایران در مقابل فشار دشمنان ایستادگى به خرج داد و حق خود را مطالبه کرد - امروز در دنیاى اسلام آنچنان منعکس شده که سخنگویانِ کشورهاى اسلامى و عربى اعلام میکنند که خواستِ انرژى هسته‏اى به خواستِ عمومى ملتهاى عرب تبدیل شده است.

دشمنان و دوستان ملت ایران اعتراف میکنند که گسترشى که امام پیش‏بینى میکرد براى انقلاب، امروز تحقق پیدا کرده است؛ از جمله‏ى آنها مسئله‏ى آرمان فلسطین است. ملتها دلشان مانند ملت ایران براى ملت فلسطین میتپد؛ ملتها مثل ملت ایران رژیم اسرائیل را یک رژیم جعلى و تحمیلى در منطقه میدانند. البته دولتها با ملتها همراه نیستند و متأسفانه آن چیزى که اسرائیل را تقویت کرده است، همین است. رژیم صهیونیستى از درون خود نیروئى ندارد، قدرتى ندارد، توانائى ایستادن روى پاى خود را ندارد. امروز دو عامل رژیم صهیونیستى را سرِ پا نگه داشته است: یکى حمایت بى‏قید و شرط وقیحانه‏ى آمریکا از این رژیم منحط؛ و دیگرى حمایت نکردن دولتهاى عربى و اسلامى از مردم فلسطین. متأسفانه بسیارى از حکومتها و دولتهاى مسلمان، امروز آنچنان که باید به وظیفه‏ى خود در قبال فلسطین عمل نمیکنند و با ملتهایشان همصدا نیستند. اگر آنها هم با ملتهاى خود همصدا شوند و از ملت مظلوم فلسطین دفاع کنند، وضعیت در منطقه بکلى تغییر خواهد کرد. این خواست عمومى ملتهاست و این همان گسترشى است که امام بزرگوار ما خبر داده بود.

نکته‏ى سوم که در وصیت‏نامه‏ى امام بارز است و در بیانات امام در طول این ده سالِ حیات پربرکتش منتشر و گسترده است و براى ملت و جوانان ما اهمیت دارد، این است که انقلاب اسلامى کمک به پیشرفت ملت است؛ انقلاب اسلامى کمک به خلاقیت و نوآورى ملت است؛ درست نقطه‏ى مقابل آنچه که سالهاى متمادى دشمنان اسلام تبلیغ میکردند. دشمنان اسلام اینجور وانمود میکردند که دیندارى با پیشرفت منافات دارد؛ با هم سازگار نیست. اگر ملتى بخواهد پیشرفت پیدا کند، باید از دین دست بکشد، باید برود به دامن غرب و خود را سر تا پا به رنگ غربى در بیاورد تا بتواند پیشرفت کند. این را به عنوان یک باور در طول ده‏ها سال به ملت ایران تلقین کرده بودند. امام بزرگوار ما از اول انقلاب تا روز آخر و در وصیت‏نامه‏ى خود تأکید میکند که روح انقلابى، روح حرکت به جلو است، روح پیشرفت است، روح ابتکار و نوآورى است و این در واقعیت ملت ایران هم تحقق پیدا کرد.

امروز ملت ایران خود را باور دارد؛ در میدان علم وارد می شود، در میدان سیاست وارد می شود، در هر میدانى که ملت ایران بجد وارد می شود، در صفوف مقدم ملتها قرار می گیرد. وضع امروز ملت ما در نوآوریهاى علمى، در قدرت سیاسى، در عزت بین‏المللى، با دوران قبل از انقلاب قابل مقایسه نیست؛ این ملت بیدار شده است، زنده شده است؛ این به خاطر انقلاب است. این روح انقلابى، هر چه در ملت زنده‏تر و پویاتر باشد، روح نوآورى و ابتکار و خلاقیت زنده‏تر خواهد بود؛ همچنانى که خود انقلاب هم یک نوآورى بزرگ بود. امام با انقلاب اسلامى و با تشکیل جمهورى اسلامى راهِ میانه‏ى عقب‏ماندگى و غرب‏زدگى را ترسیم کرد. ملتها تصور می کردند یا باید عقب‏مانده بمانند یا باید غرب‏زده شوند؛ امام نشان دادند که نه، یک راه مستقیم، یک صراط مستقیم وجود دارد که انسان اسیر غرب هم نشود، غرب‏زده هم نشود؛ اما راهِ ترقى و پیشرفت و تعالى را طى کند؛ ملت ایران این راه را طى کرده است. جوانهاى عزیز! براى پیشرفت و تعالى کشورتان، هر چه میتوانید به این صراط مستقیم تمسک کنید. با اتکاء به خداى متعال و اعتقاد به نیروى درونى خود میتوانید همه‏ى موانع را از سر راه بردارید.

یکى از عللِ دشمنىِ استکبار و توطئه‏هاى جهانى با ملت ایران در قضیه‏ى انرژى هسته‏اى و قضایاى مشابه همین است. شما مى‏بینید در همان حالى که آمریکائیها پیشقراولند و بعضى از اروپائیها هم دنباله‏روِ آمریکا در ضدیتِ با دستیابىِ ملت ایران به انرژى هسته‏اى و تلاش میکنند و تهدید میکنند و الفاظ درشت به کار میبرند، میروند با کشورهاى دیگرى که از لحاظ علمى و صنعتى بمراتب عقب‏مانده‏تر هستند و بسیار با ملت ایران فاصله دارند، قرارداد انرژى هسته‏اى میبندند! معناى این حرف چیست؟ معنایش این است که اگر انرژى هسته‏اى موجب وابستگى بیشتر یک ملت به خودشان شود، آن را براى آن ملت مجاز میدانند. آنها با آن انرژى هسته‏اى مخالفند که یک ملت با ابتکار خود، به دست خود، بدون نیاز به آنها، با استقلال کامل به دست آورده است. جوانان عزیز ما، ملت بزرگ ما، این امتیاز را پیدا کرده‏اند که به این رتبه‏ى علمى و صنعتى پیشرفته با اتکاء به نیروى خود رسیدند؛ وابستگى ایجاد نکردند، بلکه این ضدِ وابستگى است. همین انرژى هسته‏اى براى دیگر ملتها که دولتهاى مستکبر به آنها میدهند، موجب وابستگى است؛ اما براى ملت ایران که خود از درون میجوشد، ابتکار میکند، نوآورى میکند، خودش خلاقیت و تولید میکند، موجب قطعِ وابستگى است. استکبار جهانى و دشمنان ملت ایران، با این دشمنند.

نکته‏ى دیگرى در وصیت‏نامه‏ى امام (رضوان اللَّه علیه) وجود دارد که بسیار مهم است و آن توجه به جنگ سرد و عملیات روانى دشمن است. دشمن آن‏وقتى که در میدان، در صحنه‏ى عمل نتواند کارى از پیش ببرد، دست به جنگ روانى میزند؛ براى مأیوس کردن، براى ناامید کردن، براى خالى کردن دل ملتها. با جنگ روانى و با تهدید سعى میکنند ملتهاى مقابلشان میدان را خالى کنند. این معنایش این است که در میدان عملى قدرت مقاومت در مقابل این ملت را نداشته‏اند. این جنگ روانى از اولین روزهاى انقلاب تا امروز که سى سال میگذرد، همچنان ادامه دارد. گاهى میگفتند این انقلاب تا دو ماه دیگر بیشتر نمیماند، گاهى میگفتند تا دو سال دیگر بیشتر نمیماند. امروز سى سال است که این انقلاب با قدرت تمام به پیش رفته است و روزبه‏روز ملت ایران را منسجم‏تر، پرامیدتر، پرانرژى‏تر کرده است.

امروز جنگ سرد و جنگ روانى را با شکلهاى مختلفى انجام میدهند. می خواهند به ملت ایران و به جوان ایرانى بباورانند که شما نمیتوانید بدون ارتباط و اتصال با قدرتهاى سلطه‏گر به جائى برسید. این خطر بزرگى است که امام به آن توجه داده‏اند. آنها پیشرفتهاى عظیم ملت را انکار میکنند. انقلاب در طول این سى سال از موانع بسیارى گذشته است - در تاریخ انقلابها که انسان نگاه میکند، این همه موانع در راه یک ملت و یک انقلاب بسیار بندرت دیده میشود و انقلابها معمولاً پشت این موانع میمانند و خود را تسلیم دشمن میکنند - و با این همه تهدید، با تحریم، با انواع و اقسام دشمنیها و حیله‏ها و کارشکنیها توانسته است پیش برود، قله‏ها را فتح کند؛ همچنان چشم به قله‏هاى بالاترى دارد و همچنان با قدرت پیش میرود. می خواهند این انگیزه را از ملت ایران بگیرند. من به جوانان عزیزمان؛ جوانان دانشگاهى، جوانان حوزوى، جوانان فعال در صحنه‏ى صنعت یا کشاورزى یا علم یا هنر عرض میکنم: شما در نیمه‏ى راه هستید و آنچه از راه گذرانیده‏اید، با مشکلات بسیار بزرگى مواجه بوده است؛ اما توانسته‏اید. آن نیمه‏ى دیگر راه و آن بخش باقیمانده‏ى راه را - که دشمن میخواهد نگذارد شما آن نیمه‏ى اصلى، نیمه‏ى آخر را طى کنید و به قله‏ها برسید - با عزم راسخ میتوانید دنبال کنید. شما میتوانید؛ همچنانیکه ثابت کرده‏اید که میتوانید.

امروز ملت ایران با عزت و صلابت در مقابل مستکبرین ایستاده است و آنها کارى نتوانسته‏اند بکنند. آنچه توانستند، در شرق و در غرب کشور ما تلاش کردند، شاید بتوانند کشور را محاصره کنند. با هوشمندى ملت ایران و با ایمان ملت ایران و انسجام ملت ایران بحمداللَّه کار استکبار - کار دشمنان ملت ایران در شرق و غرب مرزهاى ما - به اقتدارِ هر چه بیشتر جمهورى اسلامى منتهى شد که امروز خودشان هم به آن اعتراف میکنند.

یک نکته‏ى دیگر در وصیتنامه‏ى امام بزرگوار هشدار به جوانهاست در مقابل توطئه هائى که هدف و آماج آن فقط جوانها هستند. جوان یک کشور اگر بخواهد مثل موتور پیش‏برنده‏اى آن ملت را پیش ببرد، احتیاج دارد به اینکه سر حال، بانشاط، تندرست، قوى و دلبسته‏ى به کار و پیشرفت باشد. براى اینکه این روحیه را در جوان ایرانى از بین ببرند، تلاش میکنند با توطئه‏هاى گوناگون؛ با ترویج فساد، با ترویج فحشاء، با ترویج مواد مخدر، با باندهاى هدایت‏شده، جوان ایرانى را منصرف کنند. جوان ایرانى باید بهوش باشد. امروز اگر مسئولین نظام جمهورى اسلامى با مواد مخدر بسختى مبارزه میکنند، این یک جهاد بزرگ، یک حرکت بسیار عمیق در راه پیشرفت ملت ایران است. اینها نمیخواهند جوان ایرانى در کارگاه، در آزمایشگاه، در دانشگاه، در محیط علمى، در محیط کار و تلاش صنعتى و کشاورزى بانشاط باشد. آن جوانى که سرگرم مسائل شهوانى جنسى باشد یا اسیر مواد مخدر باشد، نه حال کار کردن دارد، نه حوصله‏ى فکر کردن دارد، نه نیروى کار کردن دارد، نه ابتکار دارد، نه عزم و اراده‏ى راسخ و لازم را دارد. امروز مبارزه‏ى با توطئه‏هاى سازمان‏یافته براى کشاندن جوان ایرانى به شهوات، به مواد مخدر، به سرگرمیهاى گوناگون جنسى، یک توطئه‏ى بسیار خطرناکى است. مبارزه‏ى با آن در درجه‏ى اول بر عهده‏ى خودِ آحاد ملت، بخصوص جوانهاست. جوانها باید هوشیار باشند. دشمن دانسته است که تقوا و پرهیزگارى جوان ایرانى و دیندارىِ جوان ایرانى به پیشرفت او در میدانهاى مختلف کمک میکند؛ میخواهد این را تضعیف کند. امام هشدار میدهند؛ هم به جوانها، هم به دانشگاهها، هم به حوزه‏هاى علمیه، هم به قاطبه‏ى جوانان کشور که بیدار باشند، هشیار باشند. اغفال جوان و سست کردن جوانها، به معناى عقب نگهداشتن ملت است. همه‏ى ملت باید احساس مسئولیت کنند و مسئولین هم بایستى با جد و جهد در این راه تلاش کنند که جهاد بزرگى است.